نخستین گوشی QHD بازار، Vivo Xplay 3S مجهز به نمایشگر 6 اینچی بود. همانطور که گفتیم گویی قرار است گلکسی S5 و اوپو Fine7 نیز چنین نمایشگری داشته باشند. این رزولوشن بر روی یک نمایشگر 6 اینچی، تراکمی در حد 490 پیکسل بر اینچ دارد. 

به یاد داریم که در معرفی آیفون 4، اپلی ها می گفتند که چشم انسان از فاصله ی 30 سانتی متری توانایی تفکیک فقط 300 پیکسل بر اینچ را دارد. این کاملا منطقی است چرا که عمده ی مجلات و اصولا نشریات چاپی، رزولوشنی در حد 300 نقطه بر اینچ دارند. بیشتر مردم، از فاصله ی حدود 30 سانتی متری به نمایشگر گوشی خود نگاه می کنند. پس آیا این همه تلاش و رقابت برای رزولوشن های بالاتر نیاز است؟ نکند این جا داستان مگاپیکسل دوربین ها در حال تکرار شدن است؟ 


واقعیت این است که اگر چشمی کاملا جوان و سالم داشته باشید، در نگاه از فواصل نزدیک تر، امکان تفکیک پیکسل ها تا 480 پیکسل بر اینچ هم وجود دارد. LG Nexus 5 رزولوشن Full HD و سایزی 4.95 اینچی دارد که تراکمش می شود 445 پیکسل بر اینچ. این کاملا از رزولوشن آیفون بیشتر است. راستش من چشمان خیلی تیز بینی ندارم و آن ها در فاصله ی کمتر از 20 سانتی متر توانایی فوکوس ندارند، ولی نمایشگر نکسوس 5 در همین فاصله هم بسیار عالی است و پیکسل هایش را نمی بینم.  بنابراین می توانیم نتیجه بگیریم که رزولوشن QHD بر روی نمایشگر 6 اینچی Vivo Xplay 3S که تراکم 490 پیکسل بر اینچ را رقم می زند خیلی مناسب است.


با رزولوشن 3.7 مگاپیکسل، رزولوشن QHD تقریبا دوبرابر رزولوشن 2.1 مگاپیکسلی Full HD را دارد. QHD کاملا در سال 2014 عادی خواهد شد. ولی سامسونگ اعلام کرده که تا سال 2015، نمایشگر گوشی های خود را مجهز به رزولوشن 4K و تراکمی تا 700 یا 800 پیکسل بر اینچ می کند. 


جوان ترین چشم ها نیز نمی توانند از فاصله ای کمتر از 7 سانتی متر بر روی سوژه فوکوس کنند. کمینه ی فاصله ی فوکوس نزدیک نیز در بیشتر مردم، حدود 15 سانتی متر است. در واقع اصلا نمی دانیم چرا کسی باید از فاصله ی 7 سانتی متری به نمایشگر گوشی خود نگاه کند. بعلاوه، رزولوشن بالاتر نمایشگر گوشی همراه، احتیاج به پردازنده ی گرافیکی قوی تر دارد. پس از آن هم باتری پرظرفیت تر. به هر صورت حس ما این است که داستان رزولوشون نمایشگرها نیز چیزی مثل مگاپیکسل دوربین ها شده است. در حالی که بیشتر لزوما بهتر نیست، ولی بازار و رقابت است دیگر.